توزیع تجهیزات پزشکی سرمایه‌ای باید براساس شاخص‌های منطقی انجام شود تا از هدررفت بودجه و عدم استفاده از دستگاه‌های تصویربرداری در مراکز فاقد نیروی متخصص جلوگیری شود.
هزینه تهیه تجهیزات پزشکی سرمایه‌ای بسته به نوع تجهیزات، مقیاس فعالیت و شرکت تولیدکننده می‌تواند متفاوت باشد. به طور کلی، این هزینه‌ها شامل خرید، نگهداری، تعمیر و نوسازی تجهیزات است.
در همین حال، شاهد توزیع دستگاه‌های تصویربرداری گران‌قیمت در مراکز درمانی هستیم که نیروی انسانی متخصص را ندارد و لاجرم، آن دستگاه خاک می‌خورد. درحالی‌که می‌توان با توزیع منطقی این قبیل دستگاه‌ها، از هدررفت بودجه‌های نظام سلامت کشور جلوگیری کرد.
به گفته کارشناسان اقتصاد سلامت، در یک سیستم برنامه‌ریزی شده و صحیح، استفاده از تکنولوژی و فناوری باید همراه با تامین نیروی انسانی متخصص باشد. متاسفانه در بسیاری از مراکز درمانی دولتی و حتی برخی مراکز دانشگاهی، تکنولوژی‌های روز دنیا با خرید دستگاه‌های پیشرفته در اختیار قرار گرفته اما متناسب با آن نتوانسته‌اند نیروی انسانی کارآمد را برای استفاده از این دستگاه‌ها جذب کنند.
عدم توازن در توزیع دستگاه‌های تصویربرداری پزشکی و نیروی انسانی متخصص، باعث می‌شود که همچنان شاهد سفرهای درمانی از شهرستان‌ها به کلانشهرها و مراکز استان‌ها باشیم. این در حالی است که میلیاردها تومان هزینه صرف خرید دستگاه‌هایی شده است که بدون استفاده مانده‌اند.
در همین راستا، مسعود پزشکیان رئیس جمهوری یکی از مخالفان سرسخت سیاست توزیع دستگاه‌های تصویربرداری سرمایه‌ای در تمامی مراکز درمانی کشور است.
وی اخیرا در نشست با وزیر و معاونان وزارت بهداشت، از این رویکرد به شدت انتقاد کرد و عنوان کرد که می‌توان با نظام ارجاع و نسخه الکترونیک، به نیازهای بیماران پاسخ داد و دیگر لازم نیست در هر مرکز درمانی، یک دستگاه سی‌تی اسکن یا ام‌آرآی باشد.
علیرضا چیذری رئیس انجمن صنفی تولید، تامین، توزیع و صادرکنندگان تجهیزات پزشکی و دارویی استان تهران اظهار کرد: مرکزی باید تجهیزات تصویربرداری داشته باشد که نیاز تخصصی به آن دستگاه داشته باشد. مثلا هم جمعیت منطقه را پوشش بدهد و هم پزشک متخصص را داشته باشد.
وی افزود: به‌هرحال، تجهیزات تصویربرداری مثل سونوگرافی و رادیولوژی برای تمامی مراکز درمانی بیمارستانی و درمانگاهی، جزو واجبات است اما تجهیزاتی مثل ام‌آرآی و سی‌تی اسکن و … بستگی به متخصص، جمعیت و شهرهای اطراف، فاصله و حادثه‌خیز بودن، باید پایش و آمایش بشود. مثلا بگوییم شهری که ۲۰ هزار نفر جمعیت دارد، پس سی‌تی اسکن نباید داشته باشد، حرف اشتباهی است زیرا ممکن است در نقطه‌ای قرار گرفته باشد که جاده حادثه‌خیز داشته باشد و یا اینکه تا فاصله سه ساعته با شهر دیگری باشد که آنجا هم سی‌تی اسکن نداشته باشد.
چیذری ادامه داد: توزیع تجهیزات تصویربرداری مثل سی‌تی اسکن و ام‌آرآی، بستگی به رجوع و آن مرکز دارد. حتی ممکن است از بعد سلامت‌محور بودن مرکز هم، در نظر گرفت که ممکن است در ماه مثلا ۳۰ بار یا ۴۰ بار کار کند اما جان ۳۰ تا ۴۰ نفر را نجات دهد.
وی با انتقاد از مقایسه‌هایی که با برخی از کشورهای اروپایی در مورد تعداد دستگاه‌های سی‌تی اسکن و ام‌آرآی صورت می‌گیرد، گفت: کنکاش در این موارد، نیاز به ارزیابی و پایش و آمایش دارد.
چیذری با اشاره به روند صعودی آمار بهداشت و درمان در دولت اصلاحات افزود: متاسفانه الان دچار افول شده‌ایم و لازم است که ارزیابی‌ها مجدد انجام شود زیرا صِرف داشتن دستگاه مهم نیست بلکه لازم است به‌روزرسانی شود و خیلی جاها دچار ضعف هستیم لذا این بحث نیاز به کارهای کارشناسی دقیق دارد.
منبع : خبرگزاری مهر
