در نشست ویژه بررسی اثرات تحریم‌ها بر سلامت که در حاشیه اجلاس منطقه‌ای سازمان جهانی بهداشت (EMRO) برگزار شد، معاون وزیر بهداشت بیانیه رسمی وزیر بهداشت را قرائت کرد. بیانیه‌ای که نسبت به پیامدهای فاجعه‌بار تحریم‌های بین‌المللی بر سلامت عمومی هشدار می دهد، تحریم‌ها را عامل بحران خاموش سلامت معرفی می‌کند که مستقیما جان غیرنظامیان را تهدید می‌کند و خواستار اقدام فوری جامعه جهانی شده است.
ریاست محترم اجلاس، همکاران ارجمند، میهمانان محترم،
امروز به نمایندگی از میلیون‌ها زن، مرد و کودک در برابر شما ایستاده‌ام که رفاه و سلامتشان گروگان سیاست‌هایی شده که در فراسوی مرزهایشان تدوین می‌شود. از یک «بحران خاموش سلامت» سخن می‌گویم - بحرانی که توسط تشدید تحریم‌ها علیه ملت‌ها تغذیه می‌شود.
شواهد این تراژدی انسانی دیگر تنها به آمارها محدود نیست؛ بلکه در صفحات مجلات معتبر پزشکی جهان، از جمله لانست، مستند شده است. این انتشارات به وضوح نشان می‌دهند که چگونه تحریم‌ها، دسترسی به داروهای ضروری، تجهیزات پزشکی حیاتی و حتی مواد اولیه موردنیاز برای تولید داخلی دارو را به شدت محدود کرده‌اند. تحریم‌ها به ابزاری برای «محاصره پزشکی» تبدیل شده‌اند که برخلاف قوانین بین‌المللی، مستقیما جان غیرنظامیان بی‌گناه را هدف قرار می‌دهد. تلفات ناشی از تحریم‌ها با تلفات جنگ‌ها برابری می‌کند یا حتی از آن پیشی می‌گیرد.
دسترسی ناعادلانه به واکسن‌ها و داروها در طی همه‌گیری کووید-۱۹، تنها نوک کوه یخ بود. امروز، بیماران سرطانی با درمان‌های قطع شده مواجهند و سیستم‌های سلامت برای تهیه قطعات یدکی دستگاه‌های دیالیز و سی‌تی اسکن تقلا می‌کنند. اینها مشکلات فنی نیستند؛ بلکه پیامدهای مستقیم موانع مالی و بانکی هستند که حتی معافیت‌های ادعایی بشردوستانه را نیز نقض می‌کنند.
همکاران ارجمند، سازمان جهانی بهداشت از «پوشش همگانی سلامت» دفاع می‌کند اما چگونه می‌توان به این هدف دست یافت، وقتی سیستم‌های سلامت عمدا در طوفان تحریم‌ها رها شده‌اند؟
درخواست من از این مجمع سه جنبه دارد:
به رسمیت شناختن و اذعان: از سازمان جهانی بهداشت و کشورهای عضو می‌خواهم که به طور رسمی، تاثیرات شدید تحریم‌ها بر سلامت شهروندان و نقض حق بر سلامت آنان را به عنوان یک نگرانی جدی بین‌المللی به رسمیت بشناسند.
مستندسازی و گزارش‌دهی: از دبیرخانه سازمان جهانی بهداشت درخواست می‌کنم تا یک گروه کاری ویژه برای مستندسازی سیستماتیک تاثیر این قبیل تحریم‌ها بر سلامت در کشورهای هدف تشکیل دهد و یافته‌های خود را به این مجمع جهانی بهداشت ارائه کند.
اقدام عملی: از جامعه بین‌المللی استدعا دارم تا برای ایجاد یک «کانال واقعا بدون مانع بشردوستانه» برای تجارت داروها، تجهیزات پزشکی و مواد اولیه آنها که از تحریم‌های مالی و بانکی معاف باشد، فوری اقدام کند.
(ریاست محترم اجلاس) نکته پایانی من این است: سلامت باید فراسوی سیاست باشد. ما نباید اجازه دهیم کودکانمان، بیمارانمان و آسیب‌پذیرترین افراد جامعه‌مان، به خسارت جانبی در مذاکراتی که در پایتخت‌های دوردست انجام می‌شود، تبدیل شوند. آنها تنها یک زندگی دارند که فقط از طریق دسترسی عادلانه به سلامت می‌توان آن را حفظ کرد.
از توجه شما سپاسگزارم.
Subject: International Sanctions and the Silent Health Crisis
Mr./Madam Chairperson, Esteemed colleagues, distinguished guests,
I stand before you today as the voice of millions of men, women, and children whose well-being is being held hostage by policies beyond their borders. I speak of a "silent health crisis"—a crisis fueled by the intensification of sanctions against natitions.
The evidence of this human tragedy is no longer confined to statistics; it is documented on the pages of the world's leading medical journals, such as The Lancet. These publications unequivocally demonstrate how sanctions have severely restricted access to essential medicines, vital medical equipment, and even the raw materials needed for domestic drug production. Sanctions have become a tool of "medical siege," which, contrary to international law, directly targets the lives of innocent civilians. Sanctions' mortality equals or exceeds that of wars.
The inequitable access to vaccines and medicines during the COVID-19 pandemic was merely the tip of the iceberg. Today, cancer patients face interrupted treatments and health systems struggles to procure spare parts for dialysis and CT scan machines. These are not technical problems; they are the direct consequences of financial and banking barriers that even violate claimed humanitarian exemptions.
Dear colleagues, The World Health Organization champions "Universal Health Coverage." But how can this goal be achieved when health systems are deliberately set adrift in a storm of sanctions?
My appeal to this Assembly is threefold:
Recognition and Acknowledgement: I call upon the WHO and Member States to formally recognize the severe impacts of sanctions on the health of citizens and the violation of their right to health as a serious international concern.
Documentation and Reporting: I urge the WHO Secretariat to establish a dedicated working group to systematically document the impact of such sanctions on health in targeted countries and report its findings to this World Health Assembly.
Practical Action: I implore the international community to take immediate steps to create a "truly unimpeded humanitarian channel" for the trade of medicines, medical equipment, and their raw materials, exempt from financial and banking sanctions.
(Mr./Madam Chairperson,) My final point is this: Health must be beyond politics. We must not allow our children, our patients, and the most vulnerable in our societies to become collateral damage in negotiations held in distant capitals. They have but one life, which can only be preserved through equitable access to health.
Thank you for your attention
منبع : وبدا
